مبعلی: برزیلیها که از مریخ نیامدهاند، آنها هم آدم هستند
ایمان مبعلی با ارسال سه پاس گل در تورنمنت غرب آسیا شرایطی را برای خود رقم زد تا پس از مدتها دوری از تیم ملی حالا که به یکی از مهرههای قابل اعتماد قطبی تبدیل شده است، علاقهمندان به فوتبال را به یاد آن روزهایی بیندازد که در برهههای حساس تیم ملیشان از وجود چنین بازیکنی بیبهره مانده بود. ایمان از بازی حساس ایران – کویت و همچنین بازی ایران – برزیل هم صحبت کرد و نقطه نظراتش را در قالب یک گپ دوستانه با ما در میان گذاشت.
به نظر میرسد بازیهای غرب آسیا تولد دوباره ایمان بود.
خیلی از این بابت خوشحالم که سرانجام توانستم پاسخ اعتماد کادر فنی تیم ملی بهویژه شخص افشین قطبی را بدهم. در مورد تولد دوبارهام هم باید بگویم این مساله را به تصمیم خوبی که در ابتدای این فصل از رقابتهای لیگ برتر گرفتم مربوط میدانم. وقتی فصل گذشته لیگ امارات به پایان رسید، تصمیم گرفتم به لیگ ایران بازگردم چون احساس میکردم حضورم در آنجا آنچنان که حالا روی فوتبالم تاثیر مطلوب و مثبت دارد، برایم مفید نیست. گرچه بازی در امارات از نظر مالی شرایط بهتری را برایم فراهم کرد، اما همهچیز که پول نیست.
حالا از شرایطت راضی هستی؟
صد درصد! من الان هم در تیم باشگاهی و هم در تیم ملی دارای شرایط خیلی بهتری نسبت به گذشته هستم. من در اوایل فصل در استقلال آنچنان که طرفداران فوتبال بهویژه استقلالیها از من توقع داشتند ظاهر نشدم و البته در این میان همه آنها (طرفداران استقلال) این موضوع را درک کردند و به من فرصت دادند تا ضمن رسیدن به شرایط جسمانی مطلوب، به هماهنگی کامل با دیگر نفرات تیم هم برسم، اما این رسانهها بودند که صبر و تحملشان خیلی کمتر از هواداران استقلال بود و پس از چند بازی نصفه و نیمه من در استقلال سیل انتقادات را شروع کردند.
فکر نمیکنی همان انتقادات باعث شد تا تو زودتر به شرایط امروز دست پیدا کنی؟
من همیشه پذیرای انتقاد منطقی هستم و آن را با جان و دل میپذیرم، کما اینکه در این مدت خیلی از دوستان مطبوعاتیام هم در این باره با من صحبت کرده بودند و از پیشنهاداتشان به نحو احسن استفاده کردم، اما منظور من از انتقادات، ربط دادن برخی مسایل دیگر به ناهماهنگی من و تیم استقلال بود که البته شکر خدا همه آنها هم به پایان رسید و حالا همان نشریات متوجه شدهاند که اگر در آن برهه من از خود آنها (روزنامه ها) زمان میخواستم به چه دلیل بوده است.
بازی با عراق چطور بود؟
عراقیها چغر و گلنخور هستند. آنها فوتبال محکمی بازی میکنند که کمتر شبیه عربهاست. نوع بازی عراقیها با امارات، عمان، بحرین و حتی عربستان تفاوت دارد و میتوانم بگویم تلفیقی از فوتبال خود ما ایرانیها و عربهاست که این البته کار را سختتر میکند، چون به هر حال شیوه بازی ایران یا عربستان مشخص است، اما تلفیق این دو تا حدی کار را برای حریفان عراق دشوار میکند. گرچه خدا را شکر ما توانستیم به هر شکل آنها را شکست دهیم.
خوب هم پاس گل میدهی!
این کار من است. از وقتی خودم را در فوتبال شناختهام در حال ارسال پاس گل یا ساختن زمینه گل بودهام. حالا هم خوشحالم در این تورنمنت که برای مردم کشورم از اهمیت ویژهای برخوردار است، توانستهام زمینهساز دو پیروزی تیم ایران برابر عراق و بحرین باشم.
از بازی ایران راضی بودی؟
ما برنامه خاص خودمان را داشتیم و با توجه به اینکه میدانستیم آنها از بازیکنان سرعتی در خط هافبک و حملهشان بهره میبرند، نمیتوانستیم بیگدار به آب بزنیم. به همین خاطر پرسینگ را از نیمه زمین حریف آغاز کرده بودیم و سعی داشتیم با این روش مانع نفوذ آسان آنها به نیمه زمین خودمان باشیم که البته فکر میکنم تا حدی هم در این زمینه موفق بودیم.
برای بازی امشب برابر کویت چه هدفی داری؟
اگر به میدان بروم مثل بازیهای گذشته با تمام وجود تلاش میکنم که ایران برنده شود و اگر فرصتی برای ارسال توپ یا گلزدن داشته باشم، هرگز آن را آسان از دست نخواهم داد.
فکر میکنی که ایران و کویت بازی زیبایی از کار درآید؟
به هر حال این دیدار فینال است و قطعا باید شرایطش با دیگر مسابقات تفاوت داشته باشد، اما مطمئن باشید ما باز هم بیگدار به آب نمیزنیم.
چطور؟
من در این چند بازی از سیستمهای مد نظر افشین قطبی چنین برداشتی را کردهام که او دوست ندارد تحت هیچ شرایطی ریسک کند و همه چیز را با منطق جلو میبرد و منتظر اما و اگر نمینشیند. حتم دارم برای بازی امشب هم برنامه خاص خودش را دارد.
چقدر از کویت شناخت دارید؟
دیشب فیلم بازی آخر این تیم برابر یمن که آنالیز شده بود را دیدیم و نقاط ضعف و قوتشان را شناختیم. تا جایی که میدانم آنها تیم خوبی بودهاند که توانستهاند تا مرحله فینال پیش بیایند، اما به هر حال آنها هرچه باشند ما باز هم آنها را شکست خواهیم داد. شک نکنید.
به سراغ بازی حساستان برابر برزیل برویم. برای آن بازی آمادهای؟
در حال حاضر تمام فکر و ذکرم معطوف به بازی امشب برابر کویت است و هنوز نتوانستهام روی آن دیدار فکر کنم. فکر کنم از فردا روی این موضوع بیشتر دقیق خواهم شد.
به هر حال امکان ندارد در این چند روز به این بازی فکر نکرده باشی.
خب! البته که به بازی ایران – برزیل فکر کردهام، اما نه اینکه بخواهم خودم را در شرایط بازی قرار دهم. فقط از اینکه چنین فرصتی برای فوتبال ایران رقم خورده است، خوشحالم.
تو پس از مدتها دوری از تیم ملی توسط قطبی به این تیم دعوت شدی و این دعوت همزمان شد با روی اوج قرار گرفتنت و این روزها همزمان شد با بازی ایران – برزیل! فکر میکنی دلیل این همه اتفاقات مثبت چیست؟
پیش از هر چیز لطف و عنایت خدا و آخر از همه باز هم لطف و عنایت خدا! شاید دارم به جبران مدتی دوری از تیم ملی اینچنین پاداش میگیرم.
اینکه این افتخار نصیبت میشود را میگویی؟
به هر حال در این شرایط خیلیها دوست داشتند که در چنین بازی کنار تیم ملی باشند یا برای آن بازی کنند و از این حیث باید بگویم که خیلی خوشحالم که چنین شرایطی نصیبم شده است. گرچه من هنوز نمیدانم آن شب به میدان خواهم رفت یا نه، اما هرچه هست مایه مباهات است.
چقدر این بازی به درد ایران میخورد؟
قطعا باعث شناسانده شدن هرچه بیشتر فوتبال ایران به دنیا میشود و خیلیها پنجشنبهشب برای دیدن ستارههای برزیلی از تلویزیون بازی ایران را هم میبینند و همین مساله میتواند برای فوتبال ایران تاثیر داشته باشد و از این حیث فرصت بسیار مغتنمی نصیبمان شده است و باید از آن به نحو احسن استفاده کنیم.
نحو احسن یعنی چه؟
یعنی باید قدرت فوتبال ایران را به نمایش بگذاریم.
فکر میکنی برزیل اجازه چنین کاری را به ایران میدهد؟
آنها هم مثل ما فوتبالیست زمینی هستند و از مریخ که نیامدهاند. اگر آنها دریبلزن دارند ما هم دریبلزن داریم. اگر شوتزن و کاشتهزن دارند، ما هم داریم و دروازهبانمان هم که حرف ندارد. مهدی رحمتی جزو بهترینهای حال حاضر آسیاست. مدافعانمان هم که جای خودشان را دارند. پس اینچنین نیست که تصور کنیم قرار است برزیلیها با ما آقاوسط بازی کنند. مطمئن باشید همان انگیزه و انرژی که در وجود بچههای ایران برای رویارویی با ستارههای برزیلی ایجاد میشود، نصف کار را انجام میدهد و باقیاش را هم که خودمان انجام خواهیم داد.
خیلی به ایران امیدواری؟
چرا نباشم؟ آنها (برزیلیها) در مرحله اول جامجهانی در مرحله گروهیشان برابر کرهشمالی به سختی توانستند این تیم را از پیشرو بردارند و به زور 2 بر یک برنده شدند. حالا ما که خودمان میخواهیم همین کرهشمالی را تا چند وقت دیگر در جام ملتها شکست بدهیم، پس میبینید که من ایران را بزرگ نمیکنم، بلکه این تیم برزیل است که در ذهن مردم بزرگ جا افتاده است.
یعنی بزرگ نیست؟
برزیل تیم بزرگی است و شکی هم در آن نیست، اما منظور من این است که ایران هم تیم کوچکی نیست. بهخصوص وقتی حیثیتی بازی کند.
با این اوصاف نتیجه بازی را چطور پیشبینی میکنی؟
نمیدانم! فوتبال غیرقابل پیشبینی است و در این قبیل مسابقات هم نتایج عجیب و غریب زیاد رقم میخورد، اما اجازه بدهید تا همان شب صبر کنیم.
رویارویی با ستارههای برزیلی را چطور ارزیابی میکنی؟
به هر حال این افتخار بزرگی برای نفرات بازی آن شب است که در مصاف با قهرمان چندین دوره رقابتهای جام جهانی رودررو قرار بگیرند و قطعا هیچیک از ما (نفرات تیم ملی) این فرصت را به سادگی از دست نخواهیم داد.
با این حساب دیگر اصلا به استقلال فکر نمیکنی. یعنی ذهنت پر است از بازی ایران – کویت و ایران – برزیل؟
البته از استقلال بیخبر نیستم و دورادور با برخی نفرات تیم هم در ارتباط تلفنی هستم. دور جدید تمرینات بچهها آغاز شده و اردوی کردان را هم تمام کردهاند و شنیدم که مجتبی و فرهاد شرایط بهتری دارند. مثل اینکه مصدوم شده بودند! اما خب به بازی استقلال – صبا هنوز فکر نکردهام.